Ciemność zawsze miała w sobie coś, co mnie przyciągało. Nie chodzi o strach, a o tę fascynację nieznanym, analizowanie tego co ukryte, badanie ludzkiej natury, szczególnie tej zbrukanej zbrodnią i obsesją. A jeśli jesteś tutaj to znaczy, że również lubisz patrzeć tam, gdzie inni wolą odwrócić wzrok.

Stawiam karty, ale nie dla tych, którzy szukają słodkich iluzji o miłości i szczęściu. Tarot to dla mnie narzędzie analizy. Zwierciadło ukrytych intencji, nierozwiązanych spraw i tego, co zostało przemilczane. Interesują mnie historie, w których nic nie jest oczywiste, gdzie intuicja może powiedzieć więcej, niż oficjalne raporty. Czasem bawię się w medium lub detektywa, ale tutaj patrzę na sprawy kryminalne przez pryzmat kart, szukając w nich dodatkowej perspektywy.

Poza tym? Lubię muzykę, która ma klimat – dark synth, mroczne soundtracki z gier i filmów, brzmienia, które pobudzają wyobraźnię i wprawiają w trans. Uwielbiam styl retro – od estetyki lat 80. po dźwięki syntezatorów, które przenoszą w inną epokę. Horrory, thrillery, historie o ludzkiej obsesji – to dla mnie więcej niż rozrywka, to studium psychiki. Kiedy nie analizuję zbrodni i nie rozkładam kart, zanurzam się w świecie narracji i gier.